Brake Lining چیست؟ لنت ترمز به چه معناست؟

پوشش ترمز به طور کلی از یک صفحه پایین ، یک لایه عایق حرارتی اتصال دهنده و یک لایه اصطکاک تشکیل شده است. لایه عایق حرارتی از مواد هدایت حرارتی ضعیف و مواد تقویت کننده تشکیل شده است. لایه اصطکاک از مواد تقویت کننده ، چسب ها و مواد پرکننده (اصلاح کننده های عملکرد اصطکاک) تشکیل شده است.

برای آسترهای ترمز ، مهمترین نکته انتخاب ماده اصطکاکی است که اساساً عملکرد ترمز آستر ترمز را تعیین می کند.

الزامات اساسی کیفیت لنت ترمز عبارتند از: مقاومت در برابر سایش ، ضریب اصطکاک زیاد و عملکرد عالی عایق حرارتی.

با توجه به روش های مختلف ترمز ، آستر ترمز را می توان به لنت ترمز دیسکی و پوشش ترمز درام تقسیم کرد.

طبق مواد مختلف تولیدی ، سه نوع وجود دارد: آزبست ، نیمه فلز و آلی (NAO).

1. مزیت اصلی ورق آزبست ارزان است. معایب آن این است: الزامات مدرن حفاظت از محیط زیست را برآورده نمی کند. آزبست هدایت حرارتی ضعیفی دارد.

2. پوشش ترمز ترکیبی نیمه فلزی: عمدتا از پشم فولاد خشن به عنوان الیاف تقویت کننده و ترکیب مهم استفاده کنید. مزیت اصلی این است: دمای ترمز بالا به دلیل هدایت گرمایی خوب آن. عیب آن این است که برای دستیابی به همان اثر ترمزگیری ، فشار ترمز بیشتری لازم است ، به ویژه در محیط دمای پایین و محتوای فلز زیاد ، که باعث فرسودگی دیسک ترمز و تولید صدای بیشتر می شود.

3. لنت های ترمز NAO آلی غیر آزبست: عمدتا از الیاف شیشه ، الیاف پلی آمید معطر یا الیاف دیگر (کربن ، سرامیک و ...) به عنوان مواد تقویت کننده استفاده می شود.

مزایای اصلی دیسک های NAO عبارتند از: حفظ اثر خوب ترمز صرف نظر از دمای پایین یا دمای بالا ، کاهش سایش ، کاهش سر و صدا و افزایش عمر مفید دیسک های ترمز.